Zaterdagavond 22 december is Mweiga, mijn 10 jarige olifantpatientje overleden.
Ze kwam met Burra, een van de jonge mannetjesolifanten die steeds bij haar waren om haar gezelschap te houden en te beschermen, naar de stockade om daar te overnachten. Tijdens het oplopen van de helling naar de ingang is ze plotseling gevallen en hoewel de toegesnelde keepers dachten dat ze was gestruikeld bleek al heel snel dat er iets veel ernstigers aan de hand was.
Het heeft slechts enige seconden geduurd en toen was het einde al daar. Ze is waarschijnlijk aan acuut hartfalen overleden.
Toen zij nog heel jong was heeft de dierenarts al vastgesteld dat haar hart het niet goed deed en waarschijnlijk de oorzaak was dat zij altijd zo zwak is gebleven.
Zij was een heel bijzonder olifantmeisje, zo ongeloofelijk lief. In februari heb ik samen met haar een hele tijd in de bush gewandeld na haar modderbad, ver van alle andere olifanten en keepers. Waar ik altijd op mijn hoede was met de andere fantjes, zelfs met de kleintjes, was daar bij haar geen sprake van.
Het was niet helemaal een verrassing dat dit slot kwam, vanaf mei waren haar meetwaarden niet goed meer en de laatste keer dat ik haar wattenstokjes gestuurd kreeg, eind juli, maakte ik mij al ernstige zorgen om haar. Gelukkig voor haar is het een snel einde geweest aan wat toch nog 10 jaren van een heel goed olifantenleven zijn geweest.
Het verdriet is er natuurlijk maar het voorrecht dit geweldige dier te hebben leren kennen en de herinneringen zijn een grote troost.
